Dział Prasowy Prokuratury Krajowej informuje, że do Sądu Najwyższego wpłynęła skarga nadzwyczajna skierowana przez Prokuratora Generalnego Zbigniewa Ziobro. Dotyczy ona wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 7 czerwca 2017 r. na mocy którego członkom wspólnoty mieszkaniowej odebrane zostało prawo do współwłasności nieruchomości wspólnej na ul. Karowej w Warszawie.

Początki sporu

Nieruchomość została przekazana na wieczyste użytkowanie pewnej spółki z.o.o. W umowie zaznaczono, że w budynku wyodrębnionych jest 28 lokali mieszkalnych oraz części wspólne, które służyły m.in. jako biuro wspólnoty. Wskazana spółka złożyła jednak oświadczenie o ustaleniu odrębnej własności lokalu stanowiącego część wspólną nieruchomości.

Przedstawiciele spółki założyli dla spornego lokalu księgę wieczystą, po czym sprzedano nieruchomość. Po około roku podpisano ze spółką przedwstępną umowę ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży.

Wspólnota mieszkaniowa weszła z kobietą, której sprzedano nieruchomość w spór na drodze sądowej. Członkowie wspólnoty chcieli wykazać, że stan uwzględniony w księdze wieczystej jest niezgodny ze stanem rzeczywistym. Sąd rejonowy uznał, że pozwana nie wiedziała o mających miejsce niezgodnościach i działała w dobrej wierze. Chroniła ją rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych. Sąd okręgowy podzielił ustalenia sądu I instancji i również oddalił pozew. Sąd Najwyższy natomiast dodał, że nie ma podstaw, aby podważać wpis w księdze wieczystej.

Wystosowanie skargi i jej zasadność

Prokurator Generalny stwierdził, że wniosek o skierowanie skargi nadzwyczajnej dotyczącej tej sprawy jest zasadny. Zbigniew Ziobro ocenił, że orzeczenie Sądu Okręgowego w Warszawie naruszyło prawa człowieka i obywatela określone w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Doszło także do sprzeczności ustaleń sądu z zebranymi materiałami dowodowymi. Do rezygnacji z przeznaczenia lokalu jako części wspólnej niezbędna była zgoda i uchwała właścicieli lokalu, której nie pozyskano (ustawa o własności lokali z 24 czerwca 1994 r.). Jednostronna czynność prawna spółki jest więc nieważna i ma miejsce niezgodność treści księgi wieczystej ze stanem rzeczywistym.

Pozwana kobieta natomiast nie mogła działać w dobrej wierze, ponieważ wiedziała o nieprawidłowościach, które miały miejsce. Wiedziała także, że kupowany lokal funkcjonuje jako część wspólna, gdyż uczestniczyła w zebraniach wspólnoty mieszkaniowej.

W oświadczeniu Działu Prasowego Prokuratury Krajowej możemy przeczytać:

„W skardze wniesiono o uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 7 czerwca 2017 roku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi II instancji oraz o zabezpieczenie roszczenia wspólnoty mieszkaniowej poprzez nakazanie dokonania wpisu ostrzeżenia o toczącym się postępowaniu do czasu ukończenia postępowania ze skargi nadzwyczajnej, a także ustanowienie zakazu zbywania i obciążania przedmiotowego prawa własności.”

Sprawa ma charakter rozwojowy.

Źródło: https://www.gov.pl/web/prokuratura-krajowa/skarga-nadzwyczajna-w-sprawie-dzikiej-reprywatyzacji